مدیریت توان در یک سیستم قدرت مستقل هیبرید شامل منابع انرژی های نو

افزایش روز افزون تقاضای انرژی و از سوی دیگر مصرف سوخت های فسیلی و مسائل زیست محیطی مربوط به آن، لزوم توجه به انرژی های پاک و تجدید پذیر دوچندان می سازد. امروزه استفاده از شبکههای تولید پراکنده راه حل مناسبی جهت تأمین توان مورد نیاز مناطق دور از شبکه سراسری می باشد. به همین منظور این پایان نامه به بررسی مدیریت توان در یک شبکه هیبرید مستقل شامل توربین بادی، پنل خورشیدی، دیزل ژنراتور و بانک باتری می پردازد. در ابتدا هر یک از منابع موجود در شبکه به صورت جداگانه مورد بررسی و مدل سازی قرار گرفته و با توجه به میزان تابش خورشید و سرعت باد، توانهای خروجی توربین بادی و پنل خورشیدی بدست می آید. جهت حصول حداکثر توان، برای توربین بادی از کنترلر زاویه پیچ و برای پنل خورشیدی از کنترلر دنبال کننده نقطه توان ماکزیمم بهره گرفته می شود. در توربین بادی از کنترلر منطق فازی و در پنل خورشیدی از کنترلر مشاهده و انحراف (p&o) جهت حصول ماکزیمم توان استفاده می شود. علاوه براین، با استفاده از روابط حاکم بر منابع مورد استفاده در سیستم هیبرید، تعداد و ظرفیت هر یک از واحدها محاسبه می شود. در ادامه الگوریتمی برای عملکرد استراتژی مدیریت توان در شبکه تعریف می گردد. در الگوریتم ارائه شده، برای شارژ و دشارژ باتری و کارکرد مناسب دیزل ژنراتور به عنوان واحد پشتیبان دوم، کنترلر مناسب طراحی و تعبیه شده است. در اجرای مدیریت توان، برای توربین بادی فیدبکی در نظر گرفته شده است که در صورت وجود توان مازاد در شبکه و عدم توانایی ذخیره سازی در باتری، زاویه پره های توربین تغییر کرده و باد را از خود عبور میدهد. این روش ابتکاری سبب میگردد که تلفات توان کاهش پیدا کند و نیاز شبکه به بار دامپ کاهش یابد. استراتژی مدیریت توان در شبکه هیبرید بر پایه تعادل توان بین تولید و تقاضا و سطح شارژ باتری می باشد. نتایج بدست آمده از شبیه سازی ها، بیان گر این مطلب می باشد که الگوریتم تعریف شده جهت مدیریت توان قابل قبول بوده و تعادل توان بین تولید و تقاضا و همچنین قیود مربوط به باتری برقرار می باشد.